Ik vertrek De route van Nijmegen naar Praag
Vanochtend om kwart voor negen bepakt en
bezakt vertrokken na afscheid genomen te hebben van de familie en beloofd om me
netjes te gedragen. Ik heb de LF3 gevolgd, die voornamelijk langs de IJssel
gaat.
Wat een prachtige rivier met alle natuur die daarbij hoort. Als Trouw lezer
durf ik wel te stellen misschien wel de mooiste rivier van Nederland.
Het was prima fietsweer met bijna steeds de wind in de rug. Na ruim 135 km
overnacht ik op een camping in Tolkamer, waar morgen de reis echt begint.
Ondanks de lange tocht vandaag heb ik er nog steeds zin in en ben benieuwd waar
ik morgen beland. Nu ga ik eerst een hapje eten met een heerlijk glas bier.
3
opmerkingen:
Hans
van Eerbeek5 juni 2013
14:04
Hoi Henk, mooi zo'n prachtig begin. Succes met
vervolg, groeten Hans
jelle5 juni 2013
14:35
Hoi Henk,
Veel plezier met de rest van je reis en geen lekke banden!
Veel liefs Jelle en Mirjam
jelle5 juni 2013
14:36
PS Henk, als je onder
"instellingen" bij "berichten en reacties" aanvinkt dat
"iedereen" mag reageren dan kunnen ook mensen die geen Google ID
hebben een reactie achterlaten. Groetjes!
Ik was al redelijk vroeg wakker. Tent afbreken en alles weer
inpakken. Daar moet ik nog wel wat meer routine inkrijgen. Dat komt nog wel.
De dag begon een beetje kil, het was bewolkt maar tegen de middag werd het
stralend.
Om ca. half negen vertrokken uit Tolkamer richting Emmerich am Rhein. De tocht
ging voornamelijk langs de Rein. De Rein is toch wel een maatje groter dan de
IJssel. Opvallend is de hoge waterstand.
Het is nog een hele toer om zo'n stad uit te komen. Richting Rees heb ik dan
ook een heel stuk van de officiële route gemist. Vervolgens van Rees naar Wesel
(23 km), de stad van de ezels. Helaas heb ik daar geen foto van gemaakt. Bij
Wezel begint de Lippe en hier start ook de Romer route. Dit was een hele mooie
tocht met onderweg in de buurt van Gartrop een mooi slot. Daar heb ik wel een
foto van gemaakt.
Om ongeveer 4 uur was ik vlakbij Schermbeck en ben ik op zoek gegaan naar een
camping. Tent opzetten, douchen en naar een restaurant voor een hapje en een
welverdiend pilsje. Al met al staat er vandaag weer bijna 100 km op de teller.
Wederom ein schönes
Tag. Ik heb overnacht op camping Lippetal, een camping langs het kanaal
waarachter de Lippe weer door het landschap meandert. Volgens de campingbaas
kon ik het beste het gravelpad langs het kanaal nemen, dan zou ik vanzelf in
Haltern terechtkomen. Nou dat heb ik geweten! In het begin ging het prima maar
toen belandde ik op een industrieterrein. Toen maar doorgereden naar Marl. Marl
is een middelgrote stad met heel veel chemie industrie. Na veel vragen en heen
en weer fietsen kwam ik Marl uit en belandde ik tegen twaalven in Haltern. Tijd
voor een kop koffie.
Daarna weer langs het kanaal richting Bork. Maar bij Eversum ging het weer mis
en ben ik zeker 8 km omgereden. Uiteindelijk ben ik via Coppenberg, Wern en
Hamm terecht gekomen op een camping Uentrop. Er stond 125 km op de fietsteller,
bijna een record.
Onderweg heb ik mijn handdoek te drogen gehangen aan de bagagedrager. Werkt
prima maar als je stil staat of langzaam rijdt komt de onderkant tegen het wiel
en wordt er niet schoner op. Goede raad is duur. Ik heb het onderste stuk
er maar afgeknipt. Dit levert meerdere voordelen op: ik hoef niet te
wassen, ik heb de handdoek nog steeds en er is weer minder bagage.
Ik ben aan het eind van de dag beland op camping Lippesee, ca
8km voor Paderborn. Een rustig dagje na de toch wel inspannende dag van
gisteren.
Ik ben vanochtend begonnen bij Mc Donalds met eine grosse Tasse Kaffé. Eigenlijk
om te proberen de berichtjes van dag 2 en 3 te uploaden. Helaas is me dat niet
gelukt ondanks dat er een hotspot was.
Daarna ben ik tegen elven langs een provinciale weg naar Lippenborg vertrokken
om aldaar de Romerroute weer op te pikken. En dat is gelukt. Een hele fraaie
route. In Lippstadt heb ik koffie gedronken. Een mooie stad met een prachtige
witte toren van de Marienkirche. Een leuke winkelpromenade met talloze
terrasjes. Deze keer had ik geen problemen om de route te volgen. Ik gunde me
zelf kennelijk meer tijd om de kaart te bestuderen en voila het vervolg was een
prachtige route langs de Lippe.
Vervolgens via Boke naar de camping voor Paderborn.
Paderborn schijnt een mooie stad te zijn met o.a. Schloss Neuhaus. Dat ga ik
morgen zeker bekijken.
O, ja vandaag heb ik 70,5 km gefietst.
Vanochtend bijtijds vertrokken van de camping richting
Paderborn. Het slot Neuhaus bij Paderborn is echt de moeite waard om te
bezichtigen, alhoewel je er niet in kon. Ik heb volstaan met het maken van een
aantal foto's.
Bij Paderborn begint de tweede etappe van de route naar Hann. Münden (totaal
147 km).
In Paderborn vond ik het al tijd voor een kop koffie. Ik had het gevoel dat ik
werd afgezet. Ik moest bijna 4 Euro betalen, terwijl ik gisteren voor hetzelfde
kop koffie nog geen 2 Euro moest betalen.
Na Paderborn richting Borcher moest er behoorlijk geklommen worden van 150 m
naar 300 m. En later zelfs van 200 m naar 500 m.
Waarom doe ik dit eigenlijk? Is dit genieten van je pensioen? Ik denk dat het
hele leven een uidaging, een tocht is naar het onbekende. Als je daar aankomt
wordt het onbekende bekend en moet je weer verder naar het onbekende, enz.
Maar je werd wel beloond door een lange afdaling en prachtige natuur. Alhoewel
tijdens de afdaling is er weinig tijd om te genieten van de omgeving. De stang
stevig tussen de billen geklemd. Ik heb de maximum snelheid op 50 km per uur
gehouden, indachtig wat mijn buurman Wim onlangs in Korea is overkomen. Bij een
afdaling van een flinke berg heeft hij zich laten filmen. Bij een snelheid van
72 km per uur moest hij plotseling in zijn remmen knijpen en sloeg toen tegen
het asfalt. Wonder boven wonder is hij er redelijk goed van afgekomen, alleen
in het ziekenhuis hebben ze het asfalt zonder verdoving uit zijn wonden
geschrobd.
In Etteln had ik het een beetje gehad, maar geen kroeg te bekennen. Dan maar
door naar Atteln (maar 1 letter verschil maar wel 6,5 km met venijnige
klimmetjes). In Atteln was wel een kroeg, maar die ging pas tegen de avond
open. Dan maar op het terras mijn eigen voorraad aangesproken.
Van Atteln ging de reis verder naar Sherfede (22,5 km) en vandaar naar Warburg,
waar ik mijn tent heb opgezet. Ik was net klaar toen er nog een fietser
aankwam, die het nog gekker doet. Hij had mijn fiets onderweg al gesignaleerd.
Hij is een leeftijdgenoot en is vrijdag 1 juni vertrokken uit Antwerpen, heeft
aansluiting gevonden op de Römerroute
en gaat ook naar Praag. Daarna gaat hij door naar Wenen en vervolgens weer naar
Antwerpen. Je ziet het kan nog gekker. Wij hebben samen gezellig gegeten en een
pilsje gedronken en zullen morgen weer onze eigen weg gaan. Wellicht komen we
elkaar nog een keer tegen.
2
opmerkingen:
Hans
van Eerbeek10 juni 2013 15:07
Hoi Henk leuk om je zo te volgen, ook al is het enkele
dagen later (?). Ik zit op een conferentie in Helvoirt, bij Den Bosch, wat
dichterbij huis wat meer comfort..... Succes en plezier met vervolg. Ik lees
volgens mij niets over regen, dus je hebt het blijkbaar nogbsteeds droog gehad.
Groet, Hans
Jeroen11 juni 2013
08:09
Hoi Henk,
Wat prachtig om zo jouw reis te kunnen volgen. Ik moet helemaal terugdenken aan
mijn tocht door Duitsland, de Hanzeroute. Bremen, Hamburg...heerlijk!
Heel veel succes op je tocht, houd het veilig inderdaad, en houd je blik
gericht op het einddoel, die apostelen in de klok op het Oude Stadsplein!
Groeten, Jeroen
Vanochtend iets na negenen vertrokken van de camping in Warburg
richting Liebenau. Mijn Vlaamse maatje (Maurice Snelders heet hij trouwens) was
al wat eerder vertrokken. De route ging door het Diemeldal en was wederom
prachtig.
Soms door de bossen, soms door het open dal. In Liebenau dacht ik tijd voor een
kop koffie. En zowaar wie zat daar ook aan de koffie? Mijn maatje uit België.
Van Liebenau naar Trendelburg (ca. 15 km). Mijn bestemming voor vandaag is
Hann. Munden, een dagafstand van ca. 90 km. Hann. Munden is een prachtige stad
en de moeite waard om nader te bekijken. Dan neem ik morgen (zondag) maar een
rustdag om het plan uit te voeren.
Waar waren we gebleven? O ja, fietsen. Van Trendelburg naar Bad Karlshafen,
waar ik lekker geluncht heb om verder te kunnen. Vanaf hier volgen we de Weser.
Vanaf Bad Karlshaven naar Hannover Munden was best wel een ei d, bijna 50 km.
Bij Whambeck moest ik met de pont de rivier over. De pont was redelijk groot en
de pontbaas begon met een lange stok de pont vrij te duwen en toen ging het
vanzelf naar de overkant. Ik vroeg hem nog of er aan de overkant een motor de
pont overtrok. Niets van dat alles, puur Wasserkraft. Door de sterke stroming
werd de pont afgedreven maar door de stalen kabel, die over de rivier gespannen
was keurig naar de overkant geleid. Prima systeem!
Tegen zessen kwam ik redelijk uitgeput aan in Hann. M, tent opgezet, pilsje en
weggedut.
Gisteravond nog wat rondgelopen in de stad. Het is een stad met
prachtige vakwerkhuizen. Op het plein bij de kerk speelde een muziekband en was
het gezellig druk.
Ik was van plan, indachtig het gebod " 6 dagen zult gij fietsen en de
zevende dag rusten" om vandaag de stad beter te bekijken. Ik heb heel wat
foto's genomen. In de stad komen de rivieren de Werra en de Fulda samen en
storten zich in de Weser. En wie zag ik daar fietsen? Jawel Maurice, die al
weer onderweg was.
Daarna ben ik ergens 2 uur wezen koffie drinken om alsnog te proberen mijn
dagelijkse verhaaltjes te uploaden. Het is me helaas niet gelukt, erg frustrerend.
Toen begon het toch weer te kriebelen en ben ik weer gaan fietsen richting
Witzenhausen. Helaas heb ik een brug gemist en duurde het zeker 10 km voordat
ik weer op de route zat. Vanwege het hoge water stond een deel van het fietspad
onder water, maar ik had geen zin om nog eens om te rijden. Ik heb het dus niet
droog gehouden.
Later kwam ik weer een bord tegen met waarschuwing voor hoog water. Ik was
eigenwijs, doorgefietst tot het letterlijk niet meer kon. Drie omgewaaide bomen
versperden het pad. Drie Duitse dames kwamen juist van de andere kant weer
terug en beweerden dat het echt niet ging. Ik heb hen nog geholpen om de bagage
en de fietsen over de boomstammen te sleuren en weer via een grote omweg
verder.
Ik dacht is dit de straf dat ik me niet aan de rustdag heb gehouden?
Een mooie fietsdag. Eerst naar Eschwege, waar ik geluncht heb.
Op de camping waar ik overnacht heb was niets en tot overmaat van ramp had het
de hele dag geregend. Het weer werd steeds beter, de lucht klaarde op en de
moed kwam er weer in. Onderweg weer mijn Vlaamse maatje ontmoet en ook de 3
Duitse watersnood dames, alleen waren ze nu met z'n zevenen. Kennelijk hebben
ze zich verzekerd tegen barre omstandigheden. Onderweg op een bankje zat ik een
broodje te eten en wat te drinken, stopte er een Duitse fietser ook bepakt en
bezakt en begon een praatje. Hij zag dat ik aan het eten was, hij haalde een
brandertje, een pan, een soepblik en nog veel meer uit zijn bagage en begon de
tafel te dekken. Een heel interessante ontmoeting. Toen we uit elkaar gingen
wenste hij mij gute Luft und viel Spass toe. Die gute Luft sloeg op de
fietsbanden.
Ik heb nog overwogen om een uitstapje naar Eisenach (de stad waar Lüther en
Bach wat mee te maken hebben) maar heb toch besloten om de route maar te
volgen. Zo langzamerhand raak ik allergisch voor omwegen. Vrij laat maar
voldaan kwam ik na ruim 100 km aan op een camping onder Gerstungen. En wie was
daar zijn tentje aan het opzetten? U raadt het al
De koekoek roept!
Gisteravond hebben mijn Belgische maatje en ik in een restaurant
samen een hapje gegeten. Het was een Thüringer gerecht met 2 bollen met
onbekende samenstelling, maar we smakelijk en voedzaam. Ook was er nog een
lekker stuk vlees bij. Samen met 2 grote pilzen nog geen 15 euro. Kom daar bij
ons maar eens om. Denk nu niet dat ik alcoholistische trekjes begin te
vertonen. Pils is op het juiste moment en in de juiste hoeveelheden erg
belangrijk voor de fietsvochthuishouding.
Als je door het Thüringer woud fietst dan hoor je heel vaak de roep van de
koekoek. De Oostduitsers hebben speciaal voor de fietstouristen het woud
volgehangen met koekoeksklokken. Hoe ze die weer aansturen weet ik niet. Ik
denk met infrarood straling of zoiets.
De fietstocht van vandaag was niet erg spectaculair. Daar er veel paden langs
de Werra waren afgesloten wegens hoogwater moest ik langs drukke voorrangswegen
fietsen. Het was vooral uitkijken geblazen. Uiteindelijk ben ik na ruim 75 km
gefietst te hebben terecht gekomen op een camping in Breitungen.
1
opmerking:
He broertje, ik ben echt trots op jou en
jouw prestaties. Dat biertje aan het eind van de fietstocht is heel erg
herkenbaar. De ultieme beloning voor een dagje doortrappen. Wat ik nog mis in
jouw verhaal is een ander essentieel element: de zak chips!
Zo te lezen gaat het fietsen heel voorspoedig. Ik ben erg benieuwd hoeveel
(meer) last je nog van het hoge water krijgt. Anders wordt het waterfietsen.
Vergeet niet te genieten maar dat gaat volgens mij helemaal goed!
Groets,
Wim
Vanochtend vrij vroeg opgestaan, ik had er zin in. De tocht ging
nog steeds langs de Werra, behalve het laatste stuk. Er moest aanmerkelijk meer
geklommen worden en derhalve ook afgedaald.
Dan zat je vrij hoog met een subliem uitzicht over het dal. De prachtige
natuur, de schilderachtige dorpjes tegen de heuvels geplakt met de kerktorens
en de vakwerkhuizen. Dan zat je weer vlak bij de Werra. Afwisselend en mooi.
Met name in het eerste stuk van Breitingen naar Wassungen zat een heel slecht
bospad met soms hellingen van 15 %. Als je over een lengte van 1 km bij dit
hellingspercentage hebt moet je het totale gewicht (fiets, bagage en mij zelf:
dit schat ik op 120 kg) 150 meter omhoog zeulen. Er zijn vast wel lezers, die
kunnen uitrekenen hoeveel energie dat kost en hoeveel pilsjes je daarvoor moet
innemen.
Dat bospad was ook nog eens bezaaid met takken, boomwortels en sporen van
grootmaterieel.
Na bijna een kilometer geploeter dacht ik komt hier nou nooit een eind aan? En
er kwam een eind aan. Een omgewaaide boom versperde het pad volkomen. Vlak
langs de waterkant was er ca. 80 cm ruimte om onder de boom door te kruipen,
links en rechts was er totaal geen ruimte.
Ik ben 5 minuten naast de fiets gaan zitten om de problemen te overzien. Terug
gaan vond ik geen optie.
Alle bepakking er af en onder de boom door gesleurd, de fiets over de boom
getild, alles weer opgeladen en vrolijk verder gefietst.
De overige 90 km's waren niet zo spectaculair maar wel met behoorlijke klimpartijen.
Een echte kuitenbijter dag.
Tot slot, iedereen die mij sponsort voor de Gouden Zon krijgt vanuit Praag (als
ik het haal en ik vrees dat het er naar uitziet dat het lukt) een aardige
verrassing toegestuurd. Er zijn nog steeds mogelijkheden om mij te sponsoren.
Stort een bedrag op de rekening van Herman ten Klooster (zie betreffende e
mail) onder vermelding van Gouden Zon en volledige adresgegevens en u kunt ook
uitkijken naar de verrassing.
Kortom het was een werkzame dag en ik heb in Scheuerfeld vlak bij Coburg een
Gasthof opgezocht om me zelf wat te verwennen.
1
opmerking:
Ha die pa! Ah je zult nu wel lekker
liggen te dromen van waterfietsen en mooi gedekte tafels en Duitse dames. Wij
kunnen nu mooi meegenieten van je fietsavontuur, heel leuk! Zeg eh.. het
verbaast mij niet hoor dat je zo af en toe op een industrieterrein belandt of
een omweggetje hier of daar hebt genomen ;-) Ik herinner mij nog wat vakanties
waar sommige mensen graag vasthielden aan hun eigen route terwijl er anderen
met kaart in de hand ander advies uitbrachten...
Zo te lezen heb je een mooie reis, genieten!!!!
dikke zoen van Mirjam
Vandaag heb ik Coburg verkend. Coburg heeft een hele mooie
binnenstad.
De Schossplatz is een prachtig plein met er om heen het Schloss Ehrenburg,
Marstall, Reithalle, Arcaden en Palais Edinburg. De Spitaltor aan de
noordelijke uitgang van de historische stad is 21,5 meter hoog met een romaanse
kap. Andere stadspoorten zijn: de Judentor in het westen en de Ketchentor in
het zuiden.
Op de Marktplatz staat aan de noordzijde het stadhuis en aan de zuidkant het
raadhuis met de Heilige Mauritius, beide met stenen figuren en Coburger erkers.
Op de hoek van de Steingasse is de Hofapofheek met gotische en renaissance
effecten en een prachtige erker.
En dan heb je nog de Hofgarten, een gigantisch groot park met op het hoogste
deel de Veste Coburg. In de Veste is een museum ondergebracht met
wetenswaardigheden van de hertogen, die daar tot het midden van de vorige eeuw
nog gewoond hebben. Ik zal in een aparte blog proberen een aantal foto's weer
te geven.
Morgen ben ik van plan bijtijds te vertrekken om zo mogelijk Bayreuth te
bereiken.
1
opmerking:
Henk
Zomer14 juni 2013
01:29
't Gaat goed hè? Ik volg je in m'n eigen
Praagboekje!
Henk
Vanochtend zat ik al om 7 uur op de fiets. Na een dagje rust
moet ik er weer tegenaan. Eerst moest ik terug naar Coburg om daar de route
weer op te zoeken.
Van Coburg ging het richting Creidlitz. Tussen Creidlidz en Lichtenfels zaten
een paar venijnige klimmetjes waar ik ,eerlijk is waar, moest afstappen. In
Lichtenfels zag ik de Gouden Zon. Dit kan geen toeval zijn. Ik heb een foto
gemaakt van Gasthof die Goldene Sonne.
Vanaf Lichtenfels loopt de route langs de Main, de zoveelste rivier. In
Burgkumstadt heb ik weer wat proviand ingeslagen en een bakje troost genomen.
Bij Mainleus is het even uitkijken omdat ik daar de alternatieve route naar
Bayreuth wil nemen.
De reis verliep voorspoedig en om ca. 16.00 uur arriveerde ik in Bayreuth waar
ik overnacht in een jeugdherberg. Daar schijn je jong van te worden. Ik heb nu
nog even tijd om de stad te bekijken en wat plaatjes te schieten. Morgen
verder.
FIETS......fiets De andere kant van de weg vijver in Bayreuth
Dag
13, zaterdag 15 juni 2013: Bayreuth - grens Tsjechië
Ik heb heerlijk geslapen in de
jeugdherberg. Ik had 1 kamergenoot, die zachtjes lag te ronken. Ik heb mezelf
niet gehoord.
Hij kwam een paar dagen bij de naastgelegen universiteit een cursus volgen.
Verder was hij niet zo spraakzaam. Toen ik later op de kamer kwam lag hij al in
bed met een boek en viel al snel in slaap. Ik heb het licht toen maar uit
gedaan en ben zelf ook gaan maffen.
Na een voedzaam ontbijt zat ik al weer om 8 uur op de fiets op zoek naar de
route. Ik moest eerst door de binnenstad, die ik overigens gisteravond bekeken
heb, terug naar de Rot Main.
Van Bayreuth naar Untersteinach was ploeteren, zweten en werken. Hier kom je
echt al in het Fichtelgebirge. In Untersteinach heb ik bewust gekozen om van de
officiële route af te wijken en de redelijk rustige voorrangsweg naar Bad
Berneck te nemen. Je moet wel net zoveel klimmen maar het gaat wel wat
geleidelijker.
In Bad Berneck moest ik weer aansluiting vinden met de oorspronkelijke route na
het uitstapje naar Bayreuth.
Ook in de vervolgroute zaten heel veel klimmetjes. Erg inspannend en bij de
afdalingen krijg je dan weer je beloning. Alhoewel ik heb Henny beloofd dat ik
bij 50 km/uur in de remmen zou knijpen.
Entschuldigung is wel het Duitse woord wat ik het meest heb gebruikt. Bij het
vragen naar de weg krijg je gelijk aandacht en komt men met een vriendelijk
Bitte naar je toe. Een aardig voorbeeld is wel dat ik op een gegeven moment een
persoon met een driewieler, aangedreven door handbediening en ondersteund door
een electro motor, vroeg naar een bepaalde route. Hij legde het vriendelijk uit
en ik ging op weg. Maar na 2 km vond ik het symbool uit de gids nog steeds niet
en ben toch maar weer terug gegaan. Wie kwam ik tegen? De man in de driewieler.
Hij zei dat hij toch van plan was om een tochtje te maken en verzocht mij om
hem maar te volgen. Hij heeft me zeker 5 km op weg geholpen. Wat Entschuldigung
niet teweeg kan brengen. Overigens vind ik de doorsnee oudere man zo op het oog
er stug en wrevelig uitzien. Als ik mijn voorraad aanvul in een supermarkt dan
drink ik daar meestal ook even een kop koffie. Als je die oudere mannen de
supermarkt vierkant als een tank de supermarkt ziet binnenschuiven, zonder
overigens schade aan te richten, met een verbeten trek op het gezicht. Dan denk
je zouden ze het nog steeds niet geaccepteerd hebben dat ze in '45 de Krieg
hebben verloren?
OK! Ik vond dit tot nu toe de meest inspannende dag. Om ca. 8 uur vertrokken en
12 uur later op de bestemming aangekomen. Ik heb een app. My Track, die tijdens
het fietsen coördinaten en wat dies meer zij verzameld. Ik zal de grafiek van
deze dag (snelheid en hoogte) er eens bij doen.
Even pauze Even later kom je dit tegen: openluchtmuseum?
Vannacht in Hohenberg an der Eger geslapen in "Zimmer frei"
waar ik ook gegeten heb. Om 8.15 uur zat ik weer op de fiets en moest eerst
terug naar Schrindin om de route weer op te pikken. Via een wel erg landelijke
route, het gras stond wel 2 kontjes hoog, kwam ik om 9.15 uur bij de Tsjechische
grens. Twee dames waren zo vriendelijk om mij bij het grensbord op de
foto te zetten.
Via een omweg ben ik in Cheb beland, waar ik koffie heb gedronken. Cheb is een
redelijk grote stad met een heel mooi centrum. In Cheb de route weer opgepikt
en toen met klimmen en dalen door landelijk gebied, door bossen, langs rivieren
en de dalen. Om een uur of vier belandde ik in Stara Voda en had er al zo'n 50
km opzitten en vond het tijd voor een kop koffie. Van dat Tsjechisch kan ik
geen chocola maken, koffie bestellen ging net. Daar ik dorst had nam ik een
flinke slok en wist niet hoe snel ik het weer uit moest spugen. Bij standaard
koffie moet het koffiedik eerst langzaam naar de bodem zakken. Wist ik veel?
Toch heb ik me de koffie lekker laten smaken en ben op zoek gegaan naar een camping
in Marianske Lazine, zo'n 10 km verderop. Helaas was die camping niet
beschikbaar en moest ik op zoek naar een tweede camping. Al met al is het toch
nog vrij laat geworden en is het aantal km's ruim 75 geworden.
1
opmerking:
Henk
Zomer17 juni 2013
00:50
Mooi Henk, 't schiet al aardig op. Als
je in Plizn komt moet je van de prachtige kleuren van de huizen op de markt
genieten en de mooie synagoge bezoeken. Ik heb ook nog een tip voor Praag maar
die komt later.
Nog even doortrappen.
Henk
Ik heb overnacht op een camping in Stanoviste vlakbij Marianske
Lazne. Het was een kleine camping en de eigenaren waren heel aardig. Ondanks
dat de keuken al dicht was hebben ze toch een maaltijd voor mij bereid. Je
merkt wel als je in het Duits begint dat ze je wat gereserveerder tegemoet
komen. Als ze merken dat je uit Holland komt en Engels spreekt is het ijs
gebroken.
Later toen ik mijn bericht van de vorige dag nog zat in te typen vroegen ze mij
en nog een echtpaar om binnen te komen daar het al wat afkoelde. Toen werd het
pas echt gezellig. We trakteerden elkaar op een pils en het werd vrij laat.
Vandaar dat ik vanochtend ook laat op stoom kwam.
Ik moest eerst weer terug langs een vrij drukke weg, die ook nogal klom, naar
Marianske Lazne om de route weer op te zoeken. Die had ik dit keer vrij snel
gevonden en kon ik die weer met goede moed vervolgen. Van Marianne Lazne ging
het naar Zadub-Zavisine, vervolgens naar Klaster Tepla, waar ik mijn eerste
pauze heb gehouden. Klaster Tekla heeft een uniek klooster, waarvan de historie
terug gaat tot 1193. Het werd 12 keer geplunderd, brandde zes keer af, maakte
twee pestepidemieën mee en dreigde zes keer te worden gesloten. In 1950 sloten
de communisten de deuren voorgoed, totdat zij in 1990 zelf het veld moesten
ruimen en het gebouw zijn oude bestemming weer terugkreeg. De prachtige neobarokke
bibliotheek heeft de vernielingen goed doorstaan en is op een na de grootste
van het land. Uiteraard heb ik een foto genomen van het klooster.
Daarna ging de reis via Konstantinovy Lazne en Pisek naar Plzen. E waren weer
vele klimmetjes en de temperatuur was boven de 30 graden. Vandaar dat ik nu in
de grootste pilsstad van Tsjechië achter een pilsje zit. De dagteller staat op
ruim 70 km.
Klooster in Klaster Tepla
En dan word je wakker op de camping Ostende in het noorden van
Plzen en dan ben je jarig! Ik heb mezelf maar even zachtjes toegezongen.
Wat ga ik doen vandaag? Natuurlijk mijn verjaardag vieren. Eerst even een wasje
doen, de lijn hangt weer vol en dan op de fiets naar de binnenstad (ca. 5 km).
Plzen heeft een hele mooie binnenstad, het is de stad van Skoda en de
bierbrouwerijen. In WO 2 heeft de Skoda fabriek heel wat bommetjes gemaakt.
Op en aan het grote plein in de binnenstad staan meerder beroemde gebouwen. De
Bartelomeus kerk valt met zijn 102,6 meter hoge toren wel het meest op. Verder
heb je het raadhuis, een geestenmuseum, een poppenmuseum enz. enz. De grootste
synagoge van Tsjechië, gebouwd tussen 1888 en 1893 mag je natuurlijk niet
vergeten. Verder heb ik gezocht naar het pilsmuseum. Heb het wel gevonden maar
kon er helaas niet in. Het schijnt een complex ondergrond labyrint te zijn van
gangen en kelders met een lengte van wel 20 km.
Op een terrasje aan de markt heb ik koffie genomen met gebak en nog maar eens
op mezelf getoast. Verder heb ik het rustig aan gedaan. Ik schat de temperatuur
vandaag ruim boven de 30 graden.
Morgen weer verder, officieel nog maar 116 km! Praag ik kom er aan!
1 opmerking:
Henk
Zomer19 juni 2013
12:18
Je komt er aan!! Morgen Henk?
Nog een paar tips:
- Het mooiste Jugendstil koffiehuis van Europa is Obecni dum bij de Kruittoren
op Na Pricope. Koffie, taart en becharovka.
- Er is een heel verscholen terrasje aan de zuidkant van het oostelijk bruggenhoofd
van de Karelsbrug. Je kijkt er zo overheen maar daar heb je onder het genot van
een Pradzdroj het mooiste uitzicht op de burcht.
- Zwart bier in de kloostertuin van U Fleku wist je al.
- Eten in de joodse wijk moet je doen in de Maislova bij U Golema, neem een
"Rabbinentasche".
Geniet van de mooie stad met het mooiste plein Starometska Namesti vol van
geschiedenis.
Henk
Vanochtend om 7.30 uur vertrokken om een beetje voor de warmte
uit te zijn. Eerst weer terug naar Plzen om poen te halen en de route weer op
te pikken. In het begin kom je langs de brouwerij Pilsener Urquel met zijn
indrukwekkende poort. Iets verderop heb ik de alternatieve route gevolgd (iets
korter en iets minder klimmen). Toch moest er nog flink geklommen worden en het
werd steeds warmer. Bij Rokycany had ik het niet meer, pap in de benen. Eerlijk
gezegd zag ik het niet meer zitten. De eerste best gelegenheid ingedoken en een
flinke kop zwarte koffie genomen. Daarna ging het beter. De route ging
voornamelijk langs de beek Klabaval, erg mooi maar ik had er vanwege de warmte
niet veel oog voor.
Ik heb onderweg vaak een pauze genomen, zelfs een keer een kwartier lekker met
de voeten in de beek. Een paar flinke scheppen water over het hoofd, dat knapt
op!
In Strasice de zoveelste koffiepauze. Mijn bedoeling is om in Komarov te
overnachten (bed en ontbijt). Aangekomen in Komarov bleek ik best in de buurt
te zijn van het adres. Iemand verwees me naar een gebouw waar ik vlak voor
stond. Eenmaal binnen zag ik niemand. Uiteindelijk kwam er iemand, die beweerde
dat het adres ergens aan de andere kant van de stad was. Daar aangekomen waren
mensen heel bereidwillig om te helpen en het bleek dat ik toch in de buurt van
het oorspronkelijke punt moest zijn. Weer terug en het adres uiteindelijk
gevonden toen bleek dat zij al een paar jaar geen pension meer verleenden. Toen
zakte mijn broek af en ging het licht bijna uit.
Uiteindelijk heb ik toch een pension gevonden. Na het eten ga ik vroeg naar bed
en morgen naar Praag.
1 opmerking:
Henk
Zomer19 juni 2013
13:22
Maar morgen is alle leed geleden!
Henk
Zo lekker in een pension geslapen en ontbeten. Het ontbijt was
uit de kunst! De rekening bedroeg 17 Euro of 450 Kronen. Volgens mij zijn ze
gek op Euro's en berekenen ze nogal een forse valuta (normaal 1: 20). Ik heb
mijn beursje met Euro's op de kop gehouden en kwam tot ca. 16 Euro. Hiermee
namen ze genoegen.
Vandaag wordt het echt warm tot wel 38 graden Celsius. Dus heel rustig aan en
veel drinken.
Van Komarov naar Horovice ging goed, voornamelijk afdalen en je voelt de wind
tenminste door je haren. In Horovice de weg gevraagd aan een
gemeentewerker, hij stond tenminste de straat op te meten. Na veel Tsjechisch
of wat het ook mag zijn, zei hij volg me maar. Hij startte zijn gemeente
autootje en ik er achteraan. Hij had zeker 2 km gereden toen hij stopte
een me de weg wees naar Lochovice. Wat een service!
Voor Locovice nog een behoorlijke klim, wat eigenlijk niet te doen is met dit
weer. Dus weer tijd voor een lange koffiepauze. Op de kaart nog 3 afstanden;
van Lochovice naar Revnice (24 km), naar Komarany (19 km) en dan naar Praag (12
km).
Totaal nog 55 km, ik zie wel of ik het haal.
Het is nu 4 uur en bloedje heet. Ik kwam onderweg nog Nederlands stel tegen,
die op weg waren van Praag naar Nederland. Hij had temperaturen van 40 graden
en hoger gemeten. Ik zit nu in Revnice voor mijn tweede koffiestop met nog zo'n
30 km voor de boeg. Ik overweeg om hier maar een pension te zoeken en morgen
verder te gaan.
3
opmerkingen:
Henk
Zomer21 juni 2013
01:22
Ik ken dat Henk. Bloedheet er dan zie je als een berg
tegen het kleinste klimmetje op.
Henk
Herman
ten Klooster21 juni 2013
01:56
Henk, kom op! Warm of niet, je bent er bijna. Je gaat
het halen, ik weet het zeker!! Enne ... nog gefeliciteerd met je verjaardag. En
als laatste kun je nog een kaartje sturen naar Gertine Prins, address unknown
:-)
bea
mulder21 juni 2013
09:05
hoi Henk, wat geweldig om mee te lezen
en mee te leven met deze reis. We hebben op je verjaardag alvast een biertje
koud gezet en onder de hoede van Henny achtergelaten. We hopen je gauw weer te
zien. Henk&Bea
Ik heb gisteravond toch maar een hotel opgezocht in Zbraslav.
Ten eerste was het bloedheet, ten tweede was er slecht weer voorspeld en ten
derde had ik het gehad.
Als een blok geslapen. 's Ochtends kon ik zien dat het flink geregend had, maar
daar heb ik niets van gemerkt.
Allereerst een postkantoor opgezocht om de kaarten te versturen. Als er nog
nabranders zijn dan krijg ik het wel door van Herman. Als laatste heb ik
Gertine Prins doorgekregen.
Henk nog bedankt voor je adviezen en je ondersteunde opmerkingen. Ik ben er nu
bijna (nog ca. 12 km), maar ik vond het laatste deel wel zwaar. Ik moet straks
de rivier de Berounka weer opzoeken en van daaruit kom ik vanzelf bij de Moldau
en bij mijn eindbestemming.
Ik heb op een schiereiland in de Moldau een camping opgezocht, tentje opgezet,
een uurtje siësta en daarna een eerste verkenning van Praag. Overweldigend, wat
een mooie stad! Op de Karlsbrücke wemelde het van de toeristen.
Ik pik eerst een biertje, ga straks wat eten en dan terug naar de camping. Ik
zal morgen (zaterdag) de stad wat beter gaan verkennen. Het geeft ontzettend
veel voldoening dat ik het heb gehaald.
Ik kan elke 65 plusser aanraden om dit avontuur aan te gaan. Dit geldt
natuurlijk ook voor de 65 minner, maar de uitdaging is dan wel wat minder.
Ik ben vrij laat opgestaan en heb het heel rustig aangedaan. Ik
voelde me niet helemaal fit. Waarschijnlijk het eind van de tocht en verdere
fietsprestaties hoeven niet meer te worden verricht.
Ik zit nu op een terrasje in Praag en probeer me aan de hand van een kaart wat
te oriënteren.
Wat ik gisteren al schreef, het is overweldigend en ondoenlijk alles te
beschrijven. Kom maar eens een keer langs om de foto's te bekijken.
Vanuit mijn tentje heb ik het uitzicht op de legendarische burcht Visyhrad,hoog
op de rots boven de rivier de Moldau. Gisteren had ik het al over de beroemde
Karlsbrug en straks wil ik in elk geval nog een bezoek brengen aan de oude stad
met zijn stadhuis, het beroemde astronomisch uurwerk en de Joodse synagoge.
En wat er nog meer te bekijken valt. Op een gegeven moment raak je
oververzadigd en kan er niets meer bij.
Herman
ten Klooster22 juni 2013
05:53
Gefeliciteerd!!!!!!!
Henk
Zomer22 juni 2013
05:56
Henk, gefeliciteerd! Dat heb je toch maar mooi gedaan.
En alles van de tocht zal nog vaak langs de binnenkant van je ogen gaan. En ook
al doe je volgend jaar weer zoiets: Deze tocht blijft de moeder van alle
tochten voor je.
Je hoeft nou niks meer. Het is klaar op één ding na: zwart bier in de
kloostertuin van U Fleku! Anders kun je niet thuiskomen.
Henk
Van Harte gefeliciteerd you did it!!!
Het oude
stadsplein
De astronomische klok
Beeld van
Johannes Hus
De kruittoren
